Το τριχοριζόγραμμα αποτελεί μία μέθοδο διάγνωσης και παρακολούθησης
των παθήσεων των τριχών. Χρησιμοποιείται για τη διάκριση μεταξύ των διαφόρων μορφών αλωπεκίας(ανδρογενετικού τύπου, τελογενής τριχόρροια κ.τ.λ.) αλλά αποδεικνύεται και εξαιρετικά χρήσιμη μέθο-δος στη μελέτη των παθήσεων του στελέχους (οζώδης τριχόρρηξη, μονιλέθριξ κ.τ.λ.).

Το τριχοριζόγραμμα ανήκει στις ημιεπεμβατικές μεθόδους διάγνωσης αλωπεκίας και αποτελεί μια σημαντική εξέταση στη διαφοροδιαγνωστική προσέγγιση των μη ουλωτικών μορφών αλωπεκίας.

Επιτρέπει την παρατήρηση στο μικροσκόπιο της μορφολογίας των τριχικών ριζών αλλά και του στελέχους της τρίχας. Απεικονίζεται έτσι το σύνολο των τριχών που αποσπώνται από μία συγκεκριμένη περιοχή του τριχωτού της κεφαλής σε διάφορες φάσεις του κύκλου ζωής τους και καταγράφονται τα αντίστοιχα ποσοστά καθώς και άλλα μορφολογικά ευρήματα.

Το τριχοριζόγραμμα αποτελεί ένα χρήσιμο διαγνωστικό εργαλείο στη διάγνωση και παρακολούθη-ση της πορείας των παθήσεων των τριχών. Επιτρέπει τη μελέτη της φυσιολογίας των τριχών δίνοντας στοιχεία για την παθολογική μορφολογία της ρίζας και του στελέχους ενώ κατευθύνει τη διάγνωση του τύπου της αλωπεκίας μέσω της παρατήρησης των διαταραχών του κύκλου ανάπτυξης των τριχών.

Το τριχοριζόγραμμα μπορεί να αξιοποιηθεί για την παρακολούθηση της εξέλιξης των διαφόρων αλωπεκιών έτσι ώστε να εκτιμηθεί η πορεία τους και να δοθούν στοιχεία για την πρόγνωση.

Το σπουδαιότερο όμως κλινικό όφελος της εξέτασης είναι η συμβολή στηνεπιλογή της κατάλληλης θεραπείας κατά περίπτωση και η αξιολόγηση της αποτελεσματικότητάς της.

Σε περιπτώσεις τριχόπτωσης και αλωπεκιών προηγείται κλινική εξέταση, για να διαπιστώσουμε την κατάσταση του τριχωτού της κεφαλής.
Στη συνέχεια, διενεργείται εργαστηριακός έλεγχος για να διαπιστωθεί τυχόν παθολογικό ή ορμονολογικό πρόβλημα, τριχοριζόγραμμα, ώστε να διαπιστωθεί ο αριθμός των αναγεννών, καταγεννών, τελογεννών και δυστροφικών τριχών.

Αφού συνεκτιμηθούν όλα τα αποτελέσματα, διαγνωσθεί ο τύπος της αλωπεκίας (ανδρογεννετική, διάχυτος, ουλωτική, γυροειδής κλπ), εξατομικέυεται η θεραπεία, που μπορεί να είναι είτε τοπική (μινοξιδίλη), ή από του στόματος (φιναστερίδη, ντουταστερίδη) ή ενέσιμη (μεσοθεραπεία τριχωτού κεφαλής), ή χειρουργική (μεταμόσχευση μαλλιών).